Hoe onze kernwaarden herenigen
Een team van ons in Afghanistan gaf in 2019 een training over ondervoeding aan de betrokken boeren. Aan het einde van de training vroegen de leiders wie allemaal ondervoede kinderen in huis heeft. Sommige deelnemers staken hun hand op en vertelden over hun kinderen. Een deelnemer (Tabish) wilde zijn hand niet opsteken en een andere deelnemer vroeg hem toch wel zijn hand op te steken. Tabish kende inderdaad wel iemand met een ondervoed kindje. De deelnemer vroeg of het zijn kleinkind was en dat klopte. Maar Tabish vertelde dat hij geen goede relatie met hen had. Aan het einde van de training namen de leiders Tabish apart om door te vragen over zijn situatie. Hij vertelde dat het inderdaad om zijn kleinkind ging, maar dat zij apart van elkaar leven door een conflict in de familie. Tabish had zijn zoon uit huis gezet, die moest toen met zijn kind in een huurhuis wonen waardoor hun financiële situatie verslechterde. En als gevolg van de slechte financiële situatie raakte het kleinkind van Tabish ondervoed.
De leiders besloten om de zoon van Tabish te ontmoeten om het conflict op te lossen en om het ondervoede kleinkind van Tabish te bezoeken. Toen ze bij de zoon van Tabish aankwamen en vertelden dat zijn vader hen had gestuurd zei hij: ‘Ik heb geen vader.’ De leiders introduceerden zichzelf, het werk wat ze deden en de trainingen die ze gaven. Ze vertelden dat ze waren gekomen om hem met zijn ondervoede kind te helpen. Uiteindelijk ontving hij hen. Er kwamen drie bijeenkomsten met de Afghaanse leiders en Tabish en zijn zoon waarbij ze de vijf kernwaardes van Village of Peace gebruikten. Zo hebben ze samen het conflict opgelost wat zoveel jaar geleden was ontstaan.
Toen hebben de leiders de lessen over ondervoeding uitgeprint en gegeven aan Tabish en zijn zoon om te lezen en om de aanwijzingen te gebruiken om het kleinkind van Tabish beter te maken. Ook hadden de leiders iemand aangewezen om de zoon van Tabish te helpen met deze lessen. Drie maanden later was er een evaluatie moment en toen was de relatie tussen Tabish en zijn zoon goed en zonder problemen. Ze woonden weer in hetzelfde huis en het had een vredige atmosfeer. En het ging ook veel beter met het kleinkind van Tabish.
